فاطمه سخن می‌گوید | علی (ع) شمشیر زد تا شما آسوده بخوابید

به گزارش پایگاه خبری 598، به مناسبت ایام فاطمیه، گزیده‌ای از بیانات مرحوم آیت الله مصباح در رابطه با خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

توجه بفرمایید؛ در این بخش، حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها هنگامی که می‌خواهند بیان کنند چگونه پدرشان شما را از بدبختی و گمراهی نجات داد، به توصیف امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌پردازند.

ایشان می‌فرمایند: «پدرم شما را نجات داد، اما نه به‌سادگی، بلکه به‌وسیله شخصی که دارای چنین اوصافی است.»

در اینجا حضرت، اوصاف امیرالمؤمنین را یکی‌یکی برمی‌شمارند و می‌فرمایند:

«سَیِّداً فِی أَوْلِیَاءِ الله»؛ یعنی او سرور و پیشوای اولیای خداست.

«مُشَمِّراً نَاصِحاً مُجِدّاً»؛ یعنی مردی است که آستین همت بالا زده، آماده هرگونه فعالیت و مجاهدت است؛ خیرخواهی خالصانه دارد، با نهایت کوشش تلاش می‌کند و هیچ‌گاه از کار بازنمی‌ایستد.

«کادِحاً»؛ یعنی کسی است که با رنج و تلاش پیوسته در مسیر حق گام برمی‌دارد.

«لَا تَأْخُذُهُ فِی اللهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ»؛ یعنی در انجام وظیفه الهی، هیچ ملامت و سرزنشی از سوی هیچ‌کس نمی‌تواند او را از مسیرش بازدارد.

حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در ادامه می‌فرمایند که پدرم، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، به‌وسیله برادر و پسرعموی خود، علی علیه‌السلام، این وظایف بزرگ را انجام داد و شما را از گمراهی و نابسامانی نجات داد.

سپس حضرت روی خطاب خود را به همان مسلمانانی که در مسجد گرد آمده‌اند می‌کنند و به آنان یادآور می‌شوند که در آن هنگام، شما در چه حالی بودید؟

ایشان می‌فرمایند: «در همان زمانی که علی علیه‌السلام و پدرم، پیامبر اکرم، در میدان‌های سخت جهاد و مبارزه برای نجات شما ایستادگی می‌کردند، شما در آسایش و راحتی به‌سر می‌بردید.

«وَ أَنْتُمْ فِی رَفَاهِیةٍ مِنَ الْعَیشِ، وَادِعُونَ فَاکهُونَ آمِنُونَ، تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوَائِرَ، وَ تَتَوَکفُونَ الْأَخْبَارَ، وَ تَنْکصُونَ عِنْدَ النِّزَالِ، وَ تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتَالِ؛»

در رفاه و خوش‌گذرانی غوطه‌ور بودید و زندگی مرفه و بی‌دغدغه خود را دنبال می‌کردید.

در حالی‌که آنان با تمام توان در میدان خطر بودند، شما آسوده در خانه‌هایتان نشسته بودید، مشغول شادی، مزاح و لذت‌جویی بودید و هیچ احساس خطری نمی‌کردید.»

در واقع، حضرت با این بیان می‌خواهند تفاوت میان مجاهدت پیامبر و علی علیه‌السلام و بی‌تفاوتی مردم را آشکار سازند؛ این‌که در حالی‌که آن دو بزرگوار برای حفظ دین و نجات امت، جان خود را در طبق اخلاص گذاشته بودند، مردم در آسایش و غفلت به‌سر می‌بردند و از خطرات پیرامون خویش بی‌خبر بودند.

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید